Ástæðulausar líkamsárásir?

Oft velti ég því fyrir mér þegar ég les um ástæðulausar líkamsárásir hvort þær séu í rauninni ástæðulausar. Rætur þessara vangaveltna minna má rekja 20 ár aftur í tímann þegar eldri sonur minn var 14 ára.

Hann varð þá ógurlega ástfanginn af stelpu og hún af honum og þau byrjuðu "á föstu" og þetta var helber hamingjan til að byrja með. Svo kom að því að syni mínum líkaði ekki allt í fari kærustunnar og þoldi t.d. mjög illa að hún reykti svo hann sagði henni upp.

Stelpurófan tók þá upp samband við tæplega þrítugan misyndismann og notaði hann til að hefna sín á syni mínum. Ef þeir hittust á götu gekk hann að syni mínum með alls kyns hótanir, hann yrði laminn, drepinn, limlestur og ég veit ekki hvað og hvað og einnig hringdi hann í hann til að hóta honum. Sonur minn var að vonum skíthræddur við þennan mann sem var næstum því helmingi eldri en hann.

Þegar sonur minn sagði mér frá þessu og hver maðurinn væri fékk ég hland fyrir hjartað, hreint út sagt. Ég kannaðist nefnilega við kauða frá því ég var í löggunni og vissi að hann væri snarbilaður og stórhættulegur, hafði margoft verið tekinn fyrir grófar líkamsárásir og hnífstungur. Hvað í ósköpunum gat ég gert? Ég vissi að það þýddi ekkert að tala við lögregluna þar sem þetta voru "bara" hótanir. Ég var skíthrædd og vissi ekki hvað ég ætti að taka til bragðs.

Þá fékk ég hugljómun. Frænka mín sem er á sama aldri og sonur minn hafði sagt mér frá strákagengi í skólanum hennar sem kallaði ekki allt ömmu sína. Ég hringdi  í þessa frænku mína og bað hana um að koma með strákana heim til mín og það strax. Það leið ekki á löngu þangað til hún var mætt með fimm stóra og stæðilega 16 ára stráka. Þeir voru hálftortryggnir til að byrja með en hresstust svo smám saman.

Ég spurði þá hvort þeir könnuðust við manninn sem væri að hrella son minn. Jú, vitanlega vissu þeir hver hann var. Þá gerði ég þeim tilboð. Ég skyldi borga þeim einn lítra af vodka hverjum ef þeir tækju þennan mann duglega  í gegn og segðu honum að hann ætti von á meiru og verra ef hann kæmi nokkurn tímann nálægt syni mínum framar. Þeir samþykktu þetta eins og skot og við handsöluðum samninginn og þeir héldu á brott með sitt áfengi.

Eftir helgina birtist í blöðunum klausa um að unglingahópur hefði ráðist á mann á þrítugsaldi og var sagt að árásin hefði verið "tilefnislaus". Ég glotti út í syðra og vissi betur. Mannfjandinn kom aldrei nálægt syni mínum eftir þetta og vék úr vegi ef þeir hittust. Ástæðulaus árás?

Ári síðar eignaðist þessi stelpa barn með þessum félega kærasta sínum sem þá var á Hrauninu og var viðstaddur fæðinguna í lögreglufylgd. Ekki veit ég hvar þau eru í dag og langar svo sem ekkert sérstaklega til að vita það.

Athugasemdir

[Brynjar Jóhannsson, 11.3.2008 kl. 18:23]

Það er oft vegið að ungu fólki í samfélaginu. ég man hvað það var pirrandi þegar ég var unglingur sjálfur hvað það var talað um að mín kynslóð væri skelfileg og bæri ekki virðingu fyrir öðrum.Eða með öðrum orðum.. það var talað við minn árgang eins og aðra árganga.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 12.3.2008 kl. 10:58]

Nokkuð góð frásögn, kannski ætti fólk að taka málin meira í sínar hendur.
Annars er heimurinn harðnandi, svo það er kannski ekki óhætt.

[M, 12.3.2008 kl. 11:14]

Held samt maður verði að fara varlega í það að taka lögin í sínar hendur.  Borgandi 16 ára börnum með 1 ltr.af Vodka finnst mér ekki sniðugt. En það er bara mín skoðun.

[Stefán (IP-tala skráð) 12.3.2008 kl. 11:59]

Töff hjá þér og þessi stelpa virðist líka hafa verið algjör drusla.

[Helga Magnúsdóttir, 12.3.2008 kl. 12:20]

Það sem ég vissi um þessa stráka var meðal annars það að þeir áttu ekki í neinum vandræðum með að ná sér í áfengi, en það er satt M það er ekki sniðugt að bera áfengi í börn. Það eina sem ég var viss um á þessum tíma var að ég varð að vernda barnið og var tilbúin til að gera hvað sem var til að það mætti takast

[M, 12.3.2008 kl. 12:39]

Já skiljanlega