Krummalappir og hrekkjabrögð

22.7.2008 | 19:42

Krummalappir og hrekkjabrögð

Ég og sonur minn eigum alveg eins skó, svarta crocks-skó. Í seinustu viku vaknaði ég með seinni skipunum og flaug út úr húsinu. Það var ekki fyrr en ég var að ganga inn á ritstjórnina að ég fattaði að ég væri eitthvað undarleg til fótanna. Við nánari skoðun kom í ljós að ég var í mínum eigin vinstri skó á vinstri fæti. Á hægri fæti var ég aftur á móti í öðrum vinstri skó, nema hvað sá var af syni mínum og númer 46. Ég gekk berfætt um í vinnunni þann daginn.

Nú nálgast verslunarmannahelgin og þá rifjast upp fyrir mér hrekkur sem ég og vinur hans Styrmis beittum hann þegar hann var 18 ára. Þeir vinirnir ætluðu á útihátíð um verslunarhelgina og hafði ég lánað þeim bílinn minn til fararinnar. Daddi, vinur hans Styrmis, kom snemma til að vera örugglega mættur þegar Styrmir kæmi úr vinnunni svo þeir gætu lagt strax af stað. Þar sem við Daddi biðum eftir Styrmi datt okkur í hug að plata hann ærlega. Ég tróð handklæðum í stóra íþróttatösku og skellti mér sjálf í forljótan jogginggalla og strigaskó.

Þegar Styrmir kom heim og átti sér einskis ills von tók Daddi á móti honum í dyrunum. Veistu hvað? sagði Daddi. Mamma þín ætlar að koma með okkur. Finnst þér það ekki algjört æði? Styrmir fölnaði og leit á móður sína ferðbúna og glaðbeitta. Hann vissi ekkert hvað hann átti að segja. Vitanlega vildi hann alls ekki hafa mig með, en það seinasta sem honum Styrmi hefði komið til hugar var að særa aldraða móður sína. Hann stóð því þarna og roðnaði og fölnaði á víxl og reyndi að stynja upp að þessi óvænti ferðafélagi væri vitanlega afar velkominn. Þá gátum við Daddi ekki meir, við sprungum úr hlátri og ég held að ég hafi sjaldan eða aldrei séð neinn eins glaðan og Styrmi þegar hann komst að því að þetta væri bara gabb.

Flokkur: Bloggar | Facebook