Sjóarasögur

18.3.2009 | 19:34

Ég hef verið löt að blogga undanfarið og nú þegar ég ætla að láta til skarar skríða dettur mér ekki neitt í hug nema nokkrar sjóarasögur ef einhver nennir að lesa þær.

Stýrimaður hjá pabba í mörg ár var hann Dóri. Dóri var hörkuduglegur og góður sjómaður en þó var sá ljóður á ráði hans að hann átti það til að taka drykkjutúra. Hann vissi sem var að pabbi myndi aldrei hleypa honum drukknum um borð þannig að hann bara hringdi, sagðist ætla að vera fullur á næstunni og bað pabba um að finna afleysingamann, ekkert mál. Einu sinni tilkynnti hann konunni sinni að hann væri farinn í "bíó". Hann kom heim aftur eftir tvo daga, illa til reika og búinn að týna húslyklunum. Hann hringdi því dyrabjöllunni og kom konan hans til dyra. Hún horfði hæðnislega á sjúskaðan eiginmanninn og sagði svo: Hva, er bara komið hlé í bíó?

Önnur saga af þessum sama Dóra er þegar Sæborgin strandaði í vondu veðri. Við erum strand, allir upp á dekk var öskrað niður í lúkar. Viðbrögð mannanna urðu þau að þeir ruku allir upp til handa og fóta og fóru að leita að tóbakinu sínu. Í miðri leit kom þá frá Dóra: Hvað er þetta eiginlega, ætlum við allir að koma reykjandi til helvítis?

Og ein sem er ekki nema svona 15 ára. Þegar Stjáni minn var á Engeynni var eldri maður þar líka. Þetta var lítill snaggaralegur karl og vægast sagt fremur frumlegur í háttum. Í hvert einasta skipti sem ég kom til að sækja Stjána kom karlinn til mín og horfði á mig undrunar- og aðdáunaraugum, svo kom: Þú ert SVO stór, ég hef ALDREI séð svona stóra konu. Svo skoðaði hann mig í krók og kring og gekk svo dæsandi burt. Einu sinni gerðist það loks að hann kom til mín hróðugur og ánægður með sig: Nú veit ég af hverju þú ert svona stór. Þú ert dóttir hans Magnúsar Grímssonar. Eftir þetta leit hann á mig þegar ég kom að sækja Stjána íbygginn og drýldinn en sagði ekki neitt. Hann var búinn að leysa lífsgátuna.

Flokkur: Bloggar | Facebook